zwyciężać

zwyciężać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, zwyciężaćam, zwyciężaća, zwyciężaćają, zwyciężaćany {{/stl_8}}– zwyciężyć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIa, zwyciężaćżę, zwyciężaćży, zwyciężaćżony {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'odnosić zwycięstwo; wygrywać, tryumfować': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zwyciężył w walce, w meczu. Zwyciężył wrogów, nieprzyjaciół, rywali. Zwyciężył w wyborach. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'opanowywać z trudem własne słabości; przezwyciężać, przełamywać, starać się coś przemóc': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zwyciężać chorobę, nałóg, tremę, nieśmiałość. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wysuwać się na dominującą pozycję; przeważać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dobro zwycięża zło. Zwyciężył głos rozsądku. {{/stl_10}}